Een persoon met een handicap wordt volwassen...

Ik word 21 jaar, wat nu...

Voor personen met een handicap is de overgang van jeugd naar volwassene een zeer grote stap. De grootste groep onder hen heeft tot hun 21 tot 23 jaar kunnen genieten van een goed uitgebouwde structuur met een schoolwerking overdag, en een opvang in het gezin, semi-internaat of internaat daarnaast.

Wanneer de jongere met een handicap volwassen wordt, zijn er een aantal ingrijpende wijzigingen:

  • de schoolwerking valt weg, de jongere moet op zoek naar een zinvolle dagbesteding;
  • de ouders zijn inmiddels al wat ouder geworden en het wordt hen alsmaar moeilijker om even intensief te zorgen voor hun kind;
  • het woonaanbod voor volwassenen met een handicap is relatief een stuk minder uitgebouwd dan de capaciteit in de jeugdwerking (een fenomeen dat aanleiding geeft tot wat vaak als 'de wachtlijst' benoemd wordt).

Ook Florian is nu 21 jaar geworden

Dit is ook het verhaal van Florian, voor wie de laatste schooldag zal zijn op 30 juni 2020. Florian zal dan de school en het internaat verlaten waar hij gedurende de schoolweken terecht kon. Al die ondersteuning die hij geniet van 's ochtends tot 's avonds van de opvoeders en zijn juffen, dat stopt allemaal op die dag.

Florian komt opnieuw voltijds thuis in Grimbergen wonen waar zijn ouders voor hem zullen zorgen, niet enkel gedurende het weekend en de schoolvakanties, maar nu elke dag.

Hoe gaan we dat organiseren?

Florian heeft per dag 12 uur begeleiding nodig. Dat gaat over de dingen van het alledaagse leven zoals wassen, aankleden en eten, en ook alle andere activiteiten die zin aan zijn leven geven. Het gaat over blokjes van één tot maximaal vier uur tijd waarin iemand iets doet met Florian. Wij als ouders schatten dat we per dag ongeveer 8 van de 12 uren kunnen invullen zonder er zelf onze gezondheid bij in te schieten: we hebben dus wat hulp nodig.

De Vlaamse overheid heeft aan Florian een budget gegeven om die extra hulp te financieren, maar daar stopt het bij: Florian moet zelf een netwerk opbouwen van personen die hem op de één of andere manier gaan ondersteunen.

Ja maar... ik ben hier niet in getraind

Dat is geen probleem, voor de meeste activiteiten volstaat empathie, geduld, creativiteit of gewoon gezond verstand. Een boswandeling, samen naar televisie kijken, muziek maken, gymnastiek, met de auto ergens heen en weer brengen... het zijn maar enkele voorbeelden van eenvoudige activiteiten. Hoe specifieker uw opleiding om te werken met personen met een beperking is, hoe breder en diverser het aanbod voor Florian wordt.

Omdat het aantal uren per persoon beperkt blijft, is dit goed te combineren voor jobstudenten, als zelfstandige-in-bijberoep, of als jong-gepensioneerde zonder met de belastingen in problemen te komen.

Ook personen die reeds tenminste 80% werken kunnen genieten van de "klusjes-regeling" en tot ongeveer 500 Euro per maand onbelast bijverdienen. Dat heeft de Vlaamse Overheid mooi geregeld en dat laat Florian toe om zijn budget om te zetten in méér uren ondersteuning dan hij zou kunnen krijgen in een voorziening, met hetzelfde budget.

Interesse: stuur me een berichtje via Contact

Wat is een typische activiteit?

  • 's Ochtends wanneer ik nog veel energie heb: een wandeling van een 90-tal minuten maken in het Zonienwoud, een park in de buurt of in de stad, er naar toe rijden en terugkomen. Florian kan best een wandeling van een 5-tal kilometer aan.
  • In de namiddag mag het wat rustiger zijn: actie-reactie spel, muziek, handmassage, naar televisie kijken, ...

Een korte video om me even voor te stellen...